هفته مد پاریس بهار/تابستان ۲۰۲۶: ترندها و برندهای شاخص

پاریس، همچنان پایتخت بیچونوچرای فشن، میزبان نمایشهای خیرهکننده بهار/تابستان ۲۰۲۶ بود. از بازتعریف سیلوئتها تا رنگهایی که چشم را مینوازند، این دوره نشان داد فشن چقدر میتواند هم خلاقانه باشد هم مرتبط با زندگی روزمره. در این مقاله، ابتدا ترندهای کلیدی این فصل را بررسی میکنیم، سپس به شکلی عمیق وارد نمایش هر برند بزرگ میشویم، و در نهایت تأثیرات احتمالیشان بر بازار مد جهانی را تحلیل میکنیم.
برندهای شاخص هفته مد پاریس بهار و تابستان ۲۰۲۶
همیشه وقتی اسم هفتههای مد میآید، یکی از اولین شهرهایی که به ذهنمان میرسد پاریس است. و همه منتظر میمانند تا هفته مد پاریس با کیفیت همیشگیاش و برندهای مطرح آغاز شود تا نمایش کالکشنهای جدید برندهای مطرح را ببینند. در ادامه میخواهیم بررسی کوتاهی داشته باشیم از برندهای حاضر در هفته مد پاریس بهار و تابستان ۲۰۲۶:
اگر علاقهمند به بررسی هفتههای مد اخیر دارید تحلیلهای زیر و ترندهای جامع را بخوانید:
- هفته مد نیویورک بهار/تابستان ۲۰۲۶ | معرفی برندهای شاخص و ترندها
- هفته مد لندن بهار/تابستان ۲۰۲۶ | ترندها و برندهای شاخص
- هفته مد میلان بهار و تابستان ۲۰۲۶ | بررسی کالکشن برندهای مطرح
Jacquemus Spring 2026: بازگشت به ریشههای روستایی
Simon Porte Jacquemus در هفته مد پاریس ۲۰۲۶ با مجموعهای با عنوان «Le Paysan» یا «دهقان» به سراغ خاطرات کودکی و ریشههای پرووانسی خود رفت. این کالکشن ادای احترامی شاعرانه به زمین، خانواده و سادگی است؛ جایی که پیشبندها، دامنهای چیندار و پارچههای نخی در کنار برشهای کوتور به نمایش درآمدند. در فضای خام و طبیعی Orangerie کاخ ورسای، شو حالوهوای یک رؤیای شخصی داشت — از پسرکی که در آغاز در را برای مدلها گشود، تا لباسهایی الهامگرفته از لباسهای کار کشاورزان و ظرافت لباسهای زنانه با پارچههای پاپلین و لینن. Jacquemus با این نمایش نشان داد که سادگی، عاطفه و اصالت روستایی میتوانند به اندازه مد کوتور، شاعرانه و فاخر باشند.

Saint Laurent بهار 2026: اصالت پاریسی زیر سایه برج ایفل
در سیاُمین نمایش خود، Anthony Vaccarello ثابت کرد که میتواند Saint Laurent را همزمان کلاسیک، جسور و مدرن نگه دارد. شو در غروب پاریسی و در باغی عظیم پای برج ایفل برگزار شد؛ فضایی که از نخستین لحظه، امضای YSL را فریاد میزد.
مجموعه با لباسهای چرمی قدرتمند، بلوزهای پاپلین سفید با یقههای بزرگ و کتهای ترنچ شفاف، تصویری از زن Saint Laurent را ارائه داد — زنی میان قدرت و اغوا، میان روزمرگی و اشرافیت.
الهام اصلی این فصل از دهه ۸۰ و روح تاریخی آرشیو YSL میآمد؛ جایی که چرم، تور و فرمهای نمایشی بلاپوک با بیپروایی مدرن تلفیق شدند. حضور افسانههایی چون Catherine Deneuve و Betty Catroux نیز حس نوستالژیک برند را زنده کرد.
Vaccarello با این مجموعه یادآور شد که Saint Laurent فقط یک برند نیست — بلکه زبان زنانهای از اعتمادبهنفس، اغوا و اصالت فرانسوی است.

Louis Vuitton بهار و تابستان 2026: خانهای لوکس در دل لوور
در مجموعهی Louis Vuitton Spring 2026، نیکولا ژسکییر نگاه آیندهگرای همیشگی خود را به درون خانه معطوف کرد. او این بار بهجای لباسهای صحنه و فرش قرمز، از صمیمیت، آرامش و زیبایی درونی خانه الهام گرفت.
نمایش در آپارتمان تابستانی «Anne of Austria» در موزه لوور برگزار شد؛ فضایی تاریخی که با مبلمان آرتدکو و دکور طلایی احیا شده بود. در چنین فضایی، لباسها به شعر تبدیل شدند: پالتوهای تدیبیر بافت، پیراهنهای توگا، کتهای رومپرسشکل و ژاکتهای خز مصنوعی با درخشش سنگهای تزئینی.
ژسکییر با این کالکشن نشان داد که لوکسترین مد، همان حسی است که در راحتی خانه تجربه میشود — جایی میان هنر، خاطره و آرامش. او دوباره ثابت کرد که لویی ویتون میتواند تعریف جدیدی از ظرافت معاصر ارائه دهد؛ نه در فرش قرمز، بلکه در لحظههای شخصی و صمیمی زندگی.

Stella McCartney Spring 2026: طبیعت، موسیقی و مد
در هفته مد پاریس بهار/تابستان ۲۰۲۶، Stella McCartney با کالکشنی به نام “Come Together” نشان داد که مد میتواند پیوندی میان طبیعت، انسان و هنر باشد. او با الهام از ترانه معروف بیتلز، فضایی پر از انرژی مثبت و نوآوری خلق کرد.
نمایش در مرکز پمپیدو برگزار شد و با حضور ستارگانی چون Helen Mirren، Robin Wright و Woody Harrelson به یک رویداد فرهنگی تمامعیار بدل شد. درحالیکه میرن روی صحنه اشعار “Come Together” را دکلمه میکرد، مدلها با لباسهایی از پارچههای پایدار، تورهای رنگی و فرمهای اغراقآمیز به صحنه آمدند.
شانههای ساختاریافته، دامنهای عریض، و پارچههای نوآورانه مانند “کربنزدا” چهرهای تازه از مد آگاهانه ارائه دادند. مککارتنی بار دیگر ثابت کرد که پایداری زیباست — و مد میتواند بیآنکه از پرندهای پر بکَند، پرواز کند.
- مطلب پیشنهادی: از گذشته تا به امروز برند استلا مک کارتنی

Dior بهار 2026: وقتی مد در آتش نوآوری میدرخشد
در نخستین حضورش برای Dior، طراح بریتانیایی Jonathan Anderson خانهی مد را به صحنهی سینما و روانشناسی مد بدل کرد. شو با جملهی «آیا جرأت ورود به خانه دیور را داری؟» آغاز شد و با ویدئویی سورئال از فیلمهای کلاسیک هیچکاک و آرشیو Dior به اوج رسید.
اندرسن با الهام از دوران طلایی گالیانو و سنت دیور کلاسیک، اما با نگاهی پستمدرن، گذشته را در هم شکست تا زبان تازهای از مد بسازد — میان زیبایی، هراس و قدرت.
لباسهای پُفدار سفید، برشهای مجسمهای و ظرافت پارچههای پِلِسهشده یادآور زنانی بودند که در مرز میان هنر و آشوب حرکت میکنند.
این مجموعه، بیش از هر چیز بیانیهای بود از جسارت در زمانهای که تخریب، مد روز است. اندرسن با “Burning Down the House” نشان داد که برای ساختن آیندهی Dior، باید بیپروا گذشته را بسوزانی.
- مطلب پیشنهادی: تاریخچه برند دیور

Balmain بهار و تابستان 2026: جایی که مد با موجها یکی میشود
در جشن ۸۰سالگی Balmain، طراح فرانسوی Olivier Rousteing مد را به ساحل برد. کالکشن “Life Is a Beach” بازتابی از آزادی، شادی و رهایی از زره همیشگی Balmain Army بود.
لباسها از الهامهای دریایی جان گرفته بودند: بافتهای ماکرامه با صدفهای طبیعی، بادیهای ساختهشده از ماسه قالبگیریشده، و لباسهایی شبیه حولههایی پس از شنا. فرمها آزادتر از همیشه بودند — شلوارهای پاراشوت، بلوزونهای چرمی و تاپهای ژرسیِ رها.
اولیویر روستینگ که به جسارت و اغراق در طراحی معروف است، اینبار سادهگرایی پرشور را به نمایش گذاشت: مدی برای نفس کشیدن، نه جنگیدن. Balmain در این فصل نشان داد که لوکس بودن همیشه به معنای سنگینی نیست؛ گاهی کافیست لباس بپوشی تا احساس آزادی کنی — مثل شنیدن صدای دریا.
- در مورد بالمین بیشتر بخوانید!

Mugler Spring 2026: بازگشت شکوه شوگرلها به صحنه مد
در نخستین کالکشن خود برای Mugler، طراح پرتغالی Miguel Castro Freitas با مجموعهای به نام “Stardust Aphrodite” روح درخشان و نمایشی خانه مُد را دوباره بیدار کرد. شو در پارکینگ زیرزمینی پاریس برگزار شد، اما پر از نور، زرقوبرق و انرژی بود — درست در سبک تیری موگلر افسانهای.
الهام اصلی از دوران طلایی هالیوود و فرهنگ شوگرلها گرفته شده بود؛ دامنهای پر از پر شترمرغ، شانههای برجسته، سیلوئتهای ساعتشنی و پارچههای وینیل براق، ترکیبی از قدرت و تئاتر را به صحنه آوردند.
Freitas با بازگشت به میراث خیاطی دقیق برند و رنگهای خاکی و بژ، تعادلی میان اغوا و ظرافت برقرار کرد. این کالکشن یادآور این حقیقت بود که مد، در بهترین حالت خود، نوعی اجراست — جایی میان واقعیت و خیال، نور و سایه.

Schiaparelli بهار 2026: تلاقی مد با مجسمهسازی
در هفته مد پاریس ۲۰۲۶، Daniel Roseberry با مجموعهی “Night at the Museum” مرز میان هنر و مد را در هم شکست. شو در طبقه بالای مرکز پمپیدو برگزار شد؛ جایی با چشمانداز شگفتانگیز از پاریس و الهامگرفته از آثار مجسمهساز مدرنیست Constantin Brâncuși.
در این مجموعه، فرمهای مینیمال با جزئیات مجسمهوار ترکیب شده بودند: کتهای با برشهای منحنی، پیراهنهای چرمی با حفرههای بزرگ و دامنهای لولهای با بافتهای سیال. بر خلاف امضای طلایی همیشگی برند، رزِبری این بار سادگیِ هنرمندانه را جایگزین اغراق کرد؛ زنجیرهای نازک، پارچههای ابریشمی برشمایل و لباسهایی که اجازه میدادند خودِ بدن، سیلوئت را شکل دهد.
در پایان، او با بازآفرینی لباس تاریخی “Tears Dress” اثر مشترک با سالوادور دالی، یادآور شد که سوررئالیسم هنوز در قلب Schiaparelli نفس میکشد — فقط این بار با نگاهی معاصر، لطیف و شاعرانهتر.
- بیشتر بدانید: اسکیاپارلی؛ کلاس درس با طعم خلاقیت

Loewe در بهار/تابستان 2026: انرژی، رنگ و آتش اسپانیایی در پاریس
خانهی مد Loewe با ورود دو طراح سرشناس Jack McCollough و Lazaro Hernandez (خالقان Proenza Schouler) وارد فصلی تازه شد. کالکشن “Turning Up the Heat” سرشار از رنگ، حرکت و جسارت بود — درست از همان لحظهای که تابلوی زرد و قرمز «Ellsworth Kelly» در ورودی شو نصب شده بود.
نمایش، جشن تولدی برای هویت اسپانیایی برند بود: کتهای چرمی با فرم لباس غواصی، مینیدرِسهایی شبیه حوله، تیشرتهای فشرده و پارچههای براق با دوختهای مجسمهوار.
انرژی ساحلی، حس آفتاب و آزادی در هر قطعه موج میزد.
دو طراح با بازگشت به آرشیو برند و ترکیب آن با گرمای فرهنگی مادرید، روح جدیدی به Loewe دمیدند؛ مدی مملو از شور، پوست، و زندگی. این نمایش اثباتی بود بر اینکه پس از سالها نوآوری، Loewe هنوز میتواند دوباره بدرخشد — این بار با آفتاب در رگهایش.

Victoria Beckham Spring 2026: نگاهی صادقانه به گذشته
در هفته مد پاریس بهار و تابستان ۲۰۲۶، Victoria Beckham با کالکشنی احساسی و نوستالژیک به نام “Something Old, Something New” به دوران نوجوانی و ریشههای مد خود بازگشت. او با الهام از فیلمهای دهه ۹۰ مانند The Virgin Suicides و Romeo + Juliet، مجموعهای شاعرانه و شخصی خلق کرد.
در فضای تاریخی Val-de-Grâce Abbey، لباسهایی با چینهای نامنظم، پارچههای رنگپاشیشده و دامنهای تورِ ظریف، حس بیپروایی و کشف استایل در جوانی را تداعی میکردند. جینهای ژاپنی با کمر تاخورده، کتوشلوارهای مردانهی بزرگ و لباسهایی با سیمهای پنهان، به طراحیها حالتی تجربی و زنده بخشیده بودند.
بکهام با این مجموعه نشان داد که بلوغ در مد، به معنای از دست دادن بازیگوشی نیست — بلکه بازگشت به همان حس اولیهی کشف و جسارت است که او را از یک “Spice Girl” به یک طراح جدی و ماندگار بدل کرده است.

Hermès Spring 2026: آزادی، چرم و زنانگی در حرکت
در هفته مد پاریس ۲۰۲۶، Nadège Vanhée با مجموعهای به نام “Wild Ride”، اسبسواری را از قالب اشرافی و رسمیاش بیرون آورد و به قلمرو آزادی، جسارت و شهوتانگیزترین جلوهی زنانه برد.
الهام اصلی از منطقهی Camargue در جنوب فرانسه آمده بود — سرزمین اسبها، کولیها و بادهای آزاد. در فضای شنی و پوشیده از صدف، مدلها با کتهای چرمی کاراملی، تاپهای بندی قرمز، مینیدرِسهای کُرستدار و شلوارکهای چرمی درخشیدند.
جزئیات همچون بندهای سدل، تاپهای هارنس و براقیت چرمهای واکسخوردهی دستساز، امضای اصیل Hermès را زنده کردند، اما این بار با حسی از رهایی و جنبش.
Hermès این فصل نشان داد که قدرت واقعی در کنترل نیست، در رها کردن است — جایی میان ظرافت و آتش، میان چرم صیقلخورده و روحی آزاد.
- مطلب پیشنهادی: برند هرمس و تاریخچه آن

Alaïa Winter–Spring 2026: در آغوش فرم، در مرز رهایی
در یکی از شاعرانهترین نمایشهای هفته مد پاریس، Pieter Mulier برای Alaïa مجموعهای ارائه داد که میان حس ارگانیک و آیندهگرایی در نوسان بود؛ همانقدر احساسی که معمارانه.
در ساختمانی تاریخی از Fondation Cartier، کف LED درخشان و سقف آینهای، چهرهی مدلها را بازتاب میداد تا تماشاگر همزمان شاهد مد و انسان باشد — درست همان چیزی که مولیه «لباسهایی که گریه میکنند» مینامد.
لباسها در لایههایی از پشم، ژرسه و چرم صیقلی پیچیده شده بودند؛ با حاشیههای نامتقارن، دامنهای مثلثی، و پارچههایی که گویی در باد رقصان بودند. او با سیلوئتهای پیلهمانند و لباسهایی که بدن را میپیچیدند، مفهومی از حفاظت، امید و لطافت درون آشوب را بازآفرینی کرد.
Alaïa در این فصل بیش از هر زمان دیگر نشان داد که زیبایی، گاهی همان در آغوش کشیدن آسیبپذیری است.

Maison Margiela Spring 2026: بازگشت به ذات پوشیدنی مد
در فصل بهار ۲۰۲۶، Glenn Martens برای Maison Margiela مسیر متفاوتی از نمایشهای آرتیزَنال خود در پیش گرفت — مجموعهای با عنوان “Back to Basics” که نشان میداد مد میتواند هم مفهومی و هم پوشیدنی باشد.
بعد از شو تاریک و سوررئال جولای، اینبار تمرکز بر سادگی، فرم و زندگی روزمره با امضای مارژیلا بود.
کتهای ساختارمند، دامنهای ناهنجار با دوختهای باز، و لباسهایی که در نگاه اول معمولی اما در جزئیات پیچیده بودند، حس «زندگی در لباس» را منتقل کردند.
مارتنز با تجربهاش از Y/Project و Diesel، میان نوآوری آنتورپی و کاربردپذیری معاصر پلی زد. او اینبار مد را از صحنه به خیابان برگرداند و نشان داد که فلسفهی مارژیلا هنوز زنده است — فقط کمی واقعیتر، انسانیتر و نزدیکتر به پوست ما.

Balenciaga بهار 2026: گفتوگوی نسلها در لباس
بازگشت Pierpaolo Piccioli به صحنه مد با نخستین مجموعهاش برای Balenciaga، یکی از عمیقترین لحظات هفته مد پاریس بود. کالکشن “Sacks, Bubbles — and Loads of Chic” ادای احترامی درخشان به Cristóbal Balenciaga و طراحان پس از او، از Nicolas Ghesquière تا Demna بود.
در فضایی صلیبیشکل و مهآلود، شو با لباس مشکی ساده و عینکهای جسورانه آغاز شد — و خیلی زود به انفجاری از فرمهای مجسمهوار و پارچههای فاخر رسید.
لباسهای حبابی چرمی، کتهای تخممرغی، دامنهای تولیپی و حتی بازتعبیرهایی از کتوشلوارهای دهه ۶۰، همگی یادآور میراث خانهی بالنسیاگا بودند، اما با روحی معاصر و آزاد.
پیکچولی با ترکیب رمانتیسم ایتالیایی و دقت معماری اسپانیایی، بالنسیاگا را از تاریکی انتقادی فصول گذشته بیرون آورد و دوباره به جوهرهی اصیلش رساند: شیک بودن بیادعا، جسارت شاعرانه و فرمهایی که از تاریخ زاده میشوند اما به آینده نگاه دارند.

Elie Saab بهار/تابستان 2026: قدرت، جذابیت و تولدی دوباره
در هفته مد پاریس ۲۰۲۶، Elie Saab با مجموعهای به نام “Power Play” چهرهای متفاوت از خود نشان داد؛ تغییری از دنیای لباسهای مجلل فرش قرمز به استایلی پویا، مدرن و روزمرهتر.
با الهام از دههی ۸۰، شو پر بود از کتهای شانهدار، دامنهای مدادی، بارانیهای پایتون و جورابشلواریهای خالخالی؛ ترکیبی از جسارت و زنانگی با امضای جدید برند.
حضور Carine Roitfeld بهعنوان استایلیست، روحی خنک و پاریسی به کالکشن داده بود — لباسهایی برای زنانی که میخواهند قوی و آزاد باشند، نه صرفاً زیبا.
سعید صعب با تمرکز بر آیتمهای جداگانه و قابل ترکیب، برندش را از دنیای شب به روز منتقل کرد و استراتژی توسعه جهانی را با تمرکز بر بازارهای آمریکا و خاورمیانه گسترش داد.
این فصل، Elie Saab بیش از هر زمان دیگری نشان داد که قدرت زنانه در تنوع، انتخاب و جسارت است — نه فقط در زرقوبرق.

Valentino Spring 2026: جستوجوی نور در دل تاریکی
در هفته مد پاریس بهار و تابستان ۲۰۲۶، Alessandro Michele برای Valentino با مجموعهای به نام “Searching for the Light” سفری شاعرانه میان تاریکی و روشنایی آغاز کرد. الهام او از نامهای از Pier Paolo Pasolini بود که در روزهای جنگ جهانی از دیدن کرمهای شبتاب مینوشت — نمادی از امید در دل سیاهی.
میکله با این الهام، مد را از اغراقهای بصری پیشین خود تهی کرد تا به اصالت و احساس ناب طراحی بازگردد.
روی صحنهای ساده و سیاه، مدلها در میان نورهای شناور قدم میزدند؛ لباسها ترکیبی از مینیمالیسم شاعرانه و نوستالژی رم دهه ۸۰ بودند: بلوزهای پُفدار، کتهای با پاپیون، دامنهای مدادی و کتهای سکوئیندار با ترکیب رنگهای غیرمنتظره.
او نشان داد که گاهی مد نه فریاد، بلکه نجواست — نوری کوچک که در دل تاریکی میدرخشد و یادآور میشود که خلاقیت، پیش از هر چیز، نوعی ایمان است.

Jean Paul Gaultier بهار 2026: مدی از آینده، با بوی شب پاریس
در نخستین مجموعهی خود برای Jean Paul Gaultier، طراح هلندی Duran Lantink مرز بین خیال، فشن و آینده را از بین برد. کالکشن “About Last Night” در فضای زیرزمینی Musée du Quai Branly برگزار شد؛ جایی پر از نورهای نئون، لیوانهای شامپاین و حالوهوای یک مهمانی بیپایان. لباسها آمیزهای از فانتزی سایبرپانک و DNA نمادین گوتیه بودند: بادیسوتهای آیرودینامیک، ترنچکوتهای دوبخشی، و طرحهای trompe-l’œil که بدن، تتو و اندام را به تصویر میکشیدند. الهام اصلی از فرهنگ کلاب و کتاب عکاسی “Het RoXY Archief” گرفته شده بود؛ ادای احترامی به آزادی شبانه و هویت سیال. لانتینک بدون رجوع مستقیم به آرشیو، از خاطراتش از برند یک رؤیای تازه ساخت — جسور، براق و غیرقابلپیشبینی. این شو یادآور روح واقعی گوتیه بود: مدی که جرأت میکند، شوکه میکند و هرگز تکراری نیست.

Miu Miu بهار و تابستان 2026: زیبایی در کارِ روزمره زنان
در فصل بهار ۲۰۲۶، Miuccia Prada با مجموعهای به نام “This Woman’s Work” جهت تازهای به موفقترین برند سال داد. Miu Miu که حالا در اوج محبوبیت جهانی قرار دارد، از مد فرش قرمز فاصله گرفت و به زنان واقعی و کار روزمرهشان ادای احترام کرد.
روی صحنهای شبیه به سلفسرویس کارخانه، مدلها با لباسهایی الهامگرفته از کارگران، پیشخدمتها و جوشکاران قدم زدند: کتهای کار، پیشبندهای گلدار، دامنهای ضخیم و پیراهنهای دوبافت که هم صنعتی بودند و هم شاعرانه.
پرادا با نگاهی انسانیتر، مد را ابزاری برای گفتوگو با تاریخ زنان دید — از کارخانهها تا خانهها. او گفت: «پیشبند برای من نماد زندگی واقعی زنان است.»
در دورانی که فشن اغلب از واقعیت فاصله میگیرد، میو میو یادآور شد که زیبایی در صداقت، کار و قدرت خام زنان نهفته است — همان جایی که مد واقعی آغاز میشود.
- از میو میو بیشتر بخوانید: طراحی مد و فشن به سبک میو میو

Chanel Spring 2026: وقتی مد، کهکشان را لمس میکند
در هفته مد پاریس ۲۰۲۶، Matthieu Blazy با نخستین مجموعهی خود برای Chanel، نمایشی بهیادماندنی در Grand Palais برگزار کرد — جایی که به سیارهای از نور و آینه تبدیل شده بود. نمایش با عنوان “Reaching for the Stars”، استعارهای از جهان شنل بود؛ جهانی که میان سنت و آینده میچرخد.
در میان حضوری پرستاره — از Nicole Kidman و Margot Robbie تا Penélope Cruz — بلیزی با مجموعهای مینیمال اما پرقدرت، روح کوکو شنل را احیا کرد: کتوشلوارهای پشمی با برشهای جدید، فرمهای کوتاهشده، و بازی میان مردانه و زنانه، الهامگرفته از رابطهی کوکو با “Boy Capel”.
او نشان داد که بازسازی شنل نیازی به اغراق ندارد؛ کافیست ظرافت، آزادی و تخیل در مدار درست قرار بگیرند. درخشش این فصل، نه فقط از الماسها یا پارچهها، بلکه از جسارت طراح در بازتعریف ستارگان مد بود.
Chanel در بهار ۲۰۲۶ دوباره به مدار خود بازگشت — اما این بار در کهکشانی تازه.

ترندهای اصلی هفته مد پاریس ۲۰۲۶: از واقعیت روزمره تا رویاهای کهکشانی
هفته مد پاریس ۲۰۲۶ صحنهی تلاقی واقعیت، خیال و رهایی بود؛ جایی که طراحان بزرگ هرکدام بهشیوهی خود از مرزهای سنت عبور کردند. برخی به ریشهها بازگشتند، برخی جهانهای تازه ساختند — اما همه به دنبال معنا بودند.
بازگشت به انسان و واقعیت روزمره:
از Miu Miu با پیشبندهای کارگری تا Victoria Beckham با لباسهایی الهامگرفته از نوجوانی، طراحان زن را در زندگی واقعی بازنمایی کردند؛ نه در رویای دستنیافتنی مد.
رهایی از ساختار و بازتعریف قدرت:
در شوهای Jacquemus و Hermès، فرمهای بدنمحور و پارچههای طبیعی جایگزین زرههای مدرن شدند. قدرت دیگر در سختی نبود، بلکه در نرمی و آزادی خلاصه میشد.
نوآوری میان هنر و مد:
Schiaparelli، Balenciaga و Alaïa بار دیگر نشان دادند که مد میتواند مجسمهای پوشیدنی باشد؛ با فرمهایی که از نور، حرکت و احساس ساخته میشوند.
درخشش متعادل و تجمل آگاهانه:
از Dior تا Elie Saab، تجمل به جای نمایش افراطی، در ظرافت و معنا خلاصه شد. برق پارچهها جای خود را به درخشش درونی طراحی داد.
مد بهعنوان بیانیه فرهنگی و اجتماعی:
از Mugler با بازتعریف بدن زنانه تا Miuccia Prada با تقدیر از کار زنان، فشن پاریس امسال بیش از هر زمان دیگر سیاسی، فلسفی و انسانی بود.
بازگشت رنگ، نور و زندگی:
رنگهای درخشان از Loewe تا Valentino، پس از چند فصل مینیمالیستی، دوباره روح مد را زنده کردند — از قرمز آتشین تا صورتی ملایم و آبیهای پاستلی.
نتیجهگیری: پاریس، هنوز قلب تپندهی مد جهان
هفته مد پاریس ۲۰۲۶ ثابت کرد که مد دیگر تنها درباره لباس نیست؛ درباره روایت است — روایت رهایی، اصالت و جستوجوی معنا در جهانی پر از تغییر.
از بلیزی در شنل که مد را به کهکشان برد، تا میشله در والنتینو که در تاریکی به دنبال نور گشت، طراحان پاریسی فصل تازهای از فشن را آغاز کردند؛ فصلی که در آن خلاقیت، احساس و انسانیت در مرکز صحنه ایستادهاند.
در پایان، میتوان گفت:
پاریس در بهار ۲۰۲۶ نه فقط مد را نشان داد — بلکه روح زمانه را پوشاند.
دیدگاه شما
( لطفا عضو شوید )اولین دیدگاه را شما ثبت کنید !!


